Ինչպես փաստում է
հայտնի արևելյան իմաստությունը` «Իշխանությունը սեփական ուժի ցուցադրությունը չէ ժողովրդին,
այլ միջոց է` նրա շահերի պաշտպանության համար»: Մեզանում իշխանության գաղափարի ընկալումը,
բավականին խեղաթյուրված է: Ցանկացած իշխանավոր իրեն վեր է դասում սեփական ժողովրդից,
այն ժողովրդից, ում շնորհիվ նա եկել է իշխանության, և իշխանությունը ծառայեցնում է
միայն ու միայն սեփական ընչաքաղցությանը հագուրդ տալու համար: Եթե դուք կարծում եք, թե այս մոտեցումը բնորոշ է
միայն 3-րդ հանրապետության մերօրյա չինովնիկներին, ապա դուք երիցս սխալվում եք: Բավական
է վերհիշել մեր պատմահայր Մովսես Խորենացու
«Ողբը»: Այո, մենք այդպիսին ենք: Այս արատը հոսում է մեր երակներով, փոխանցվում է սերնդե-սերունդ:
Իսկ ե՞րբ կծնվի այն
սերունդը, ում համար «Հայրենիք» և «փորոտիք» հասկացությունները սկզբունքորեն տարբերվում
են: Եվ այդ սերնդի ծոցից կծնվեն սեփական հայրենիքը անձնուրաց սիրող ու հայրենիքին անվերապահ ու անփոխահատույց ծառայեց ցանկացող իշխանավորները:
Կծնվեն արդյո՞ք:
No comments:
Post a Comment