Ընտրություններ, թե՞ սրբազան պոռնկության ծես

Սրբազան պոռնկության ծեսին առիթ ունեցել եմ անդրադառնալու իմ բլոգի հոդվածներից մեկում: Ամեն անգամ զարմանքով ու զայրույթով ինքս ինձ տալի էի նույն հարցը. ինչպե՞ս իմ ավանդապաշտ հայ ժողովուրդը հին աշխարհի սրբազան պոռնկության ծեսը դարձրեց կանանց ու գեղեցկության համահայաստանյան տոն: (Թող ինձ ներեն բոլոր կանայք ու աղջիկները) Բայց երեկվա խայտառակ ընտրություններից հետո` ես կարծես գտա այդ հարցի պատասխանը: Պոռնկությունը մեր ազգի մի ստվար զանգվածի էթնոհոգեբանության անբաժան մասնիկն է: Առավել ևս, երբ խոսքը գնում է համազգային ու համապետական որոշումներ կայացնելու մասին: