Լե Բոնը նշում էր, որ,
կախված դրսից ստացվող իմպուլսներից, ամբոխի վիճակը փոփոխվում է, այստեղից էլ նրա փոփոխականությունը:
Սա թույլ է տվեց Լե Բոնին համեմատել ամբոխը կնոջ հետ, համարել, որ ամբոխը կանացի սկիզբ
է: Կինը հուզական է, քմահաճ, ինքնաձև, թեթևամիտ,
ներշնչվող, պասիվ, ենթարկվող, համբերատար: Լե Բոնը գտնում է, որ ամբոխի մեջ չկա ստեղծագործականություն:
Ամբոխը կնոջ պես ավանդույթների, սովորույթների և արխաիկ անգիտակցականի գերին է, դիմադրում է ցանկացած
ցնցումների: Եվ եթե նրանք տեղի են ունենում, նա հետ է շրջվում, որպեսզի դժվարությամբ
վերականգնի այն, ինչը քիչ մտածելով քանդել է:
No comments:
Post a Comment